III FOLIADA DE ORBAZAI: De que falamos cando cantamos?

Achégase o primeiro de Xuño e Orbazai -e xa case podemos dicir que a cidade de Lugo e parte da provincia tamén-, andan contando os días para que a data chegue, porque xa está aí...velaí vén...a III FOLIADA DE ORBAZAI!!

Énchenos de alegría o feito de que a meirande parte dos catorce grupos que forman o cartel deste ano xa nos acompañaran en anteriores edicións, o que por outra banda é indicativo do bo sabor de boca co que ficaron. Non vos parece? Queremos, por iso, aproveitar para animarvos a todas as que aínda nunca estivestes  na foliada (feminino xenérico!), a que veñades a divertirvos con nós. Podedes estar seguras de que música e baile non vos han de faltar!

Habemos de bailar, tocar e cantar arreo.

Mais, de que falamos cando cantamos? Reparamos no que dicimos?

Imos debullar aos poucos o asunto...

·                     Falamos de amores...

Namoreime dunha rosa

namorei dun caravel,

namoreime dunha rosa

porque ti cantabas ben.

****

Prende salgueiriño prende

beira da fonte pequena,

tamén meus ollos prenderon

do corazón dunha nena.

·                     ...amores que son ou dos que se devece que sexan...

Manuel, Manueliño,

Manuel feito de cera.

Quen me dera selo lume

que a Manuel derretera.

****

Por ese que entrou no baile

por ese que entrou agora,

por ese que entrou no baile

tocarei a noite toda.

·                     ...a miúdo intimamos máis no asunto dicindo sen dicir...

Esta noite maila outra

e maila outra pasada,

abalei unha pereira

que nunca foi abalada.

****

Nena se queres arar(e)

prestareiche o meu arado,

leva bois e leva carro

vai moi ben aparillado.

·                     ...tamén hai lugar para o desamor...

O anillo que me deches

era de vidro e quebrou(he)

malos camiños ti leves

como o anillo levou(he).

****

Olvidáchesme por pobre

i eu por rico te deixei,

vale máis pobre con honra

cá rico de mala lei.

·                     ...E ensinamos as unllas cando rabeamos...

Non canto porque ben cante

nen por ser a cantadora,

canto por dar que falare

á xente marmuradora.

****

Indo por aquí abaixo

camiño de Sta. Marta,

buscando quen diga ben(he)

que quen diga mal non falta.

·                     ... Loubámonos: a nós mesmos e aos que participan da foliada...

Estas miñas mans de prata

heinas de mandar dourare,

saben tocalo pandeiro

tamén saben traballare.

****

Unha volta polo medio

e outra polo arredore,

así fai o que ben baila

así fai o bailadore.

·                     ...Cantamos aludindo aos labores do campo que ían sempre acompañados de música para facelos máis lixeiros...

Esta noite hai unha fía

e mañá unha espadela,

bóteme o caldo mi madre

que eu tamén quero ir a ela

****

En Santaia hai tascóns

en Paradas espadelas,

na Pontraghra hai boas nenas

en Fosado hai gana delas.

Cando cantamos, estamos pois, aludindo á historia das persoas e como colectividade, á historia do pobo. Por iso é un bo exercicio de memoria pararnos a pensar de qué falamos cando cantamos, para recordar ou aprender e en consecuencia, mudar e/ou obrar.

Ir de foliada para escoitar e cantar coplas novas é altamente recomendábel...

Así que, non perdas a seguinte oportunidade: Orbazai, día 1 de Xuño! 

E como era aquela que dicía:

O que non canta nen baila

que vén facer á ruada,

aprender catro mentiras

pra contar pola semana.

Cantemos e bailemos pois!!