Azpeitia poñerá a voz
que o resto entoaremos,
o roncón das gaitas
será o vento que zoe
e retumbe no golpe
de bombo que marca.
De Orbazai barrio
empastará Tomás
coas cordas de Alejandro.
Na combinación
infinita de incansábel
e insaciábel obradoiro
completo dará unha
e mil voltas e
tocará Reviralvolta.
Coma se fose naquel
escenario de magosto
coa Quenlla,
voltarán a estar xuntos
Caivanca mais Arrincadeira
nesta outra feira.
Caivanca, dos seus chalecos,
con suma elegancia.
Arrincadeira,cos seus
gaiteiros firmes en restra
mais ben dispostos pra festa.
Co solsticio
de Penas de Rodas
entre lusco-fusco
con esas mulleres que
levando a batuta
fan pensar nun mundo
posíbel de equinocio
foliará.
E con aquel dito de
que a sorte da fea
a bonita a desexa
sen vestido de postín
encarnizan a sorte
da parranda da montaña,
a auga sagrada, de Fonsagrada.
Dende a torre de San Paio
do concello de Friol,
as Xestas Verdes que asoman
dende as vistas da torre
virán a esta outra de nome
friccionar eiquí con nós.
E tamén dedillando no trasto
da corda dun instrumento,
amosarán os seus sentimentos.
Como a música é
interpretación e esta
non é arte senón , o teatro
cantado de Nasdrovia
correrá tambén o seu cargo.
E que dicir de nós,
aireados, por moreas,
dos da casa da malla
onde se fai a festa,
porque os Airiños de Orbazai
sómosvos do que non hai.
