Ei carballeira!

Nas calendas do mes de Xuño e coa carballeira xa a punto, limpa de ramallos e maleza...
En esas andivemos estes días de atrás...

E casualidades da vida ou non, xusto estes días tiven o gusto de estar con xente da asociación cultural-ecolóxica Ridimoas da comarca do Ribeiro, en Ourense, descubrindo cousiñas interesantes como a da creación dun bosque a partires de parcelas particulares e outras tantas cousas que fan igual de singulares!

E é así como re-coñezo (no sentido máis etimolóxico da palabra, voltar a coñecer) a nova visión da Carballeira Xanares (con maiúsculas porque a partires do sábado xa non será unha carballeira calquera de Orbazai): como cambia a nosa perspectiva en pouco tempo! Onte era unha finca sen nome e con silvas...

Ei carballeira! Agora é cando este berro de guerra cobra todo o sentido do mundo...

E tamén exposicións como a que visitei non vai moito na igrexa de S. Domingos de Bonaval, en Compostela e aínda vai menos en Oseira: Bosque 3050 -de Xurxo Oro-, a visión dun bosque con árbores de aceiro sobre unha base de pedras no chan e coas columnas do mosteiro como atrezzo. Todo moi pétreo e falto de vida calcudalamente para que poñamos en valor o noso medio natural, para que reflexionemos e nos conmovamos!

Os de Orbazai neste senso podemos estar ledos...a ver cantas carballeiras presumen de que se lles faga unha foliada! E de levar os seus aires como nome de grupo!

Agora só nos queda desfrutar dela!